Zagadnienia : Niepewna kontynuacja łuku

t. 4-5

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A t. 4 jest ostatni w linii. Łuk na końcu tego taktu bardzo wyraźnie sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza jednak łuk w t. 5, rozpoczynający się nad 1. nutą taktu. Zdaniem redakcji miarodajny jest łuk w t. 4, tak samo zinterpretowano to w Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Niepewna kontynuacja łuku

t. 33-34

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk do t. 34 w A, interpretacja kontekstowa

Łuk w t. 33 w Wf (→Wn,Wa)

..

T. 33 kończy 1. stronę A, a wpisany w nim łuk pr.r. wyraźnie sugeruje kontynuację. Jednak na nowej stronie, w t. 34, nie ma dokończenia tego łuku. W żadnym z pierwszych wydań nie doprowadzono łuku do t. 34, ale w Wf łuk wykracza poza ostatnią nutę t. 33, co wygląda na nieznaczącą niedokładność, nawet jeśli intencją sztycharza było oddanie dwuznacznej notacji A. W tekście głównym podajemy wersję z łukiem doprowadzonym do cis2 w t. 34, co uważamy za interpretację kontekstową zapisu A

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Niedokładności Wa , Niepewna kontynuacja łuku

t. 44-45

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

2 łuki, drugi do t. 45 w A

EZTU = 2 łuki po 5 nut 

2 łuki w t. 44 w Wf (→Wn1,Wa)

! miniat: wycinek Wa1, zakres jak war_11          EZnieU

1 łuk w Wn1a

EZTU tylko pierwszy

Bez łuków w Wn2 (→Wn3Wn4)

Tu bez kliszy, wycinek Wn2 tylko t. 44

..

Zarówno brak drugiego łuku w Wn1a, jak i obu łuków w Wn2 (→Wn3Wn4) to z pewnością błędy sztycharzy. Błąd popełniony w Wn2 jest skutkiem ubocznym ponownego sztychowania tego znajdującego się na skraju strony taktu ze względu na zużycie materiałów drukarskich (płyt rytowniczych).
Drugi łuk jest w A doprowadzony wyraźnie do początku t. 45, jednak w Wf (→Wn1,Wa) koniec tego łuku nie dochodzi tak daleko.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wn , Niepewna kontynuacja łuku

t. 47-48

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk nad 2. połową taktu w A (odczyt dosłowny→WfWn,Wa)

EZnieU

Łuk do t. 48 w A, interpretacja kontekstowa

EZnieU1

Łuk proponowany przez redakcję

EZTU

..

Zdaniem redakcji, łuk A jest podwójnie niedokładny:

  • w autentycznym układzie graficznym Chopin nie miał możliwości objęcia łukiem 1. połowy taktu, toteż zastosował praktycznie równoznaczny, uproszczony zapis;
  • Koniec łuku bardzo wyraźnie sugeruje kontynuację (na końcu linijki tekstu), jednak w następnym takcie nie ma jego dokończenia, co jest częstą przypadłością rękopisów Chopinowskich. O tym, że przyjęte w wydaniach dosłowne odczytanie tego zapisu nie jest słuszne, przekonuje taka sama sytuacja w partii pr.r., w której jednak jednoznaczny łuk w analogicznych t. 45-46 pozwala rozstrzygnąć wątpliwości na korzyść łuku doprowadzonego do początku t. 48.

W tekście głównym proponujemy opartą na powyższych przesłankach rekonstrukcję domniemanej intencji Chopina.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 47-48

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk w t. 47 w A (odczyt dosłowny→WfWn,Wa)

EZnieU

Łuk do t. 48 w A, interpretacja kontekstowa

EZTU

..

W A łuk w t. 47, na końcu linii, wyraźnie sugeruje kontynuację, jednak w t. 48 nie ma jego dokończenia. O tym, że błędny – niekompletny – jest zapis w t. 48, przekonuje porównanie z analogiczną sytuacją w t. 45-46, w których łuk niewątpliwie dochodzi do 1. ćwierćnuty t. 46. W Wf (→Wn,Wa) za niedokładną uznano pisownię w t. 47.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku